NIEUWE DIRECTEUR

Bij de ingang van het nieuwe schooljaar (= 1972-1973) werd de heer Daniël Denys benoemd tot directeur ter vervanging van wijlen zuster Marie-Germaine. De heer Denys was er verscheidene jaren leraar, zodat hij de gang van zaken in de school wel bijzonder goed kent. Vanzelfsprekend houdt dat een waarborg in voor de verdere bloei van de school. Van de heer Denys vernamen we dan dat op donderdag 5 oktober overgegaan zal worden tot de plechtige diploma-uitreiking aan de meisjes die dit jaar hun eindexamen aflegden. Deze promotie kreeg de naam 'Promotie zuster Marie-Germaine' als hulde aan de nagedachtenis van de betreurde directrice.

BRUGSCH HANDELSBLAD

30 SEPTEMBER 1972

FEBRUARI 1984: KONINGIN FABIOLA BEZOEKT SPERMALIE

… Het overstapje van het instituut Spermalie naar de Hotelschool Spermalie gebeurde via Hoeve Cortvriendt: het restaurant dat aan laatstvernoemde instelling letterlijk en figuurlijk vastgehaakt zit. In het restaurant werd de vorstin verwelkomd door de jongste leerlingen van de school: Ann Engelen, Nathalie Vandenborre en Bernice Snoeck. Het toeval wilde dat Bernice van Spaanse afkomst is, zodat de koningin – duidelijk tot haar blije verrassing – ook nog een babbeltje in haar eigen moedertaal kon maken. Verder werd de vorstin er onder meer begroet door E.H. Franco, kanunnik Lesage, Miet Janssen, Luc Neels, Marc Duynslaeger, Renée Vileyn en Fernand Fonteyne, en ten slotte door vier leerlingen van het 7e jaar Hoteladministratie en Onthaal (Lieve Hoornaert, Lutgart Ottevaere, Ann Vandermarliere en Danielle Willems), die de eer genoten als tafeldames van de koningin te fungeren tijdens het middagmaal. Daarvoor had keukenleraar Fernand Loones (man met de baard op de foto) het fraaiste uit zijn receptenboek gehaald, terwijl restaurantleraar Patrick Holthof en werkplaatsleider Marc Duynslaeger borg stonden voor een feilloze organisatie en een bijzonder stijlvolle bediening.

Menu

Wat er op de borden kwam? Het menu werd ingezet met een ‘huwelijk van tarbot met zalm’ met bijbehorende Chablis Baron Patrick, eerste gewas 1979, waarna een lamsribstuk kon worden aangesneden met cantharellen in bladerdeeg en een artisjokbodem met asperges, waarbij dan een Château Liversan Haut-Médoc 1971 werd geserveerd. Na een pittige champagne Moët en Chandon Brut Rosé 1975 volgde nog een keuze uit gebak met koffie. Tussen de gerechten door informeerde Daniël Denys de koningin over de doelstellingen en betrachtingen van de school, die momenteel 566 leerlingen telt en ook over een gestructureerd internaat beschikt waar dit schooljaar 394 leerlingen onderdak vinden.

Koningin Fabiola volgde achtereenvolgens een taalles Engels, een les kostprijscalculatie en een aantal praktijklessen, waaronder sociale promotie voor volwassenen. Ze toonde zich uitermate geïnteresseerd en vroeg aan leraars en cursisten meer details over recepten en ingrediënten. Aangenomen kan worden dat de vorstin wel meer dan eens het water in de mond zal hebben gekregen!

BRUGSCH HANDELSBLAD

24 FEBRUARI 1984

JAN DEWIT WERD UITGEWUIFD

Op 1 januari 1997 is Jan Dewit met pensioen gegaan. Namens alle collega's werd hij gehuldigd voor zijn jarenlange inzet in Spermalie. Jan werd als leraar in de 'School voor Hotelhoudsters' aangesteld op 14 september 1959. In zijn eerste jaar gaf hij technische vakken en praktijk. Jan was een meester in zijn vak en kende alle finesses en het protocol om stijlvol te bedienen, volgens de regels van de kunst: vakmanschap zoals je alleen in de beste huizen kunt vinden. Ook zijn hele persoonlijkheid en zijn statige houding stralen zijn professionaliteit uit. 

Jan is een Brabander. Vooral de West-Vlamingen konden dat horen aan zijn mooie taal. Hij is afkomstig uit Leuven, maar heeft zijn hart en jeugd verloren in Brugge waar hij een job vond die hem voldoening schonk. Hij huwde met Anja Lepouter en had twee kinderen. Hij adopteerde ook nog een meisje.

Jan Dewit, een strenge man met een gevoelig hart. Hij heeft generaties leerlingen zien voorbijgaan en heeft een geweldige evolutie van de school meegemaakt. In de laatste jaren gaf hij les aan de derdejaars. Hij slaagde er elk jaar in om deze jongeren de technieken en vaardigheden aan te leren, zodat ze die nooit meer zullen vergeten. Tot de laatste dag, tot het laatste uur bleef hij met evenveel dynamiek zijn taak uitvoeren. 'Finir en beauté' zegt men dan en dat siert hem.

DANIËL DENYS

H&T NEWS, JANUARI 1997

6TH - PROMOTIE 1971

Volgens Maria Gryp (prom. '71 en lid van onze vereniging) is dit het 6 Technische van het promotiejaar 1971. Leerkracht Engels, Frans, (Nederlands) was Annie De Busschere (= mevrouw Lingier). Zij overleed op 4 januari 2017 (zie in memoriam).

Bovenste rij: v.l.n.r. Georgette Devloo, Christine Plancke, Greta Van Middelem, Myriam Buylaere, Mevr. Annie De Busschere, Paulette Callens

Middelste rij:  v.l.n.r. Ingrid Liem, Monique Vermeesch, Mia Cuvelier, Hilde Pieters

Onderste rij: Jacqueline Vande Keere, Nicole Vandepitte

H&T NEWS, APRIL 1997

MONIQUE MESTDAGH BLIKT TEVREDEN TERUG 

Heel lang geleden, toen ik nog studeerde, werden op mijn school schilderlessen gegeven: ik volgde die lessen op zaterdagnamiddag met interesse en maakte toen enkele schilderijtjes. Na mijn studies kon ik onmiddellijk aan het werk. Wat later trouwde ik. Er kwamen drie kinderen en van schilderen kwam er niets meer in huis. 

Toen het einde van mijn loopbaan in zicht kwam, stelde mijn man voor om de draad opnieuw op te nemen en weer lessen te volgen. Ik schreef mij in voor het deeltijds kunstonderwijs, omdat ik die lessen tijdens het weekend kon volgen. Dat vergde heel wat inzet: de vrijdagavond ging ik tekenen en de hele zaterdag schilderde ik met acryl- en olieverf. Zo heb ik, na vier jaar, een diploma behaald van de hogere graad. Er volgde nog een specialisatie na mijn pensionering. Op dit ogenblik (= 1997) volg ik nog een privécursus aquarelleren. Rond Pasen heb ik voor het eerst deelgenomen aan een groepstentoonstelling, georganiseerd door de Oostkampse kunstkring. Ik heb goede reacties gekregen op mijn geëxposeerde werken.

De drukke jaren in Spermalie tussen de levendige, leergierige en al eens moeilijke jeugd en een stresserende maar interessante job bezorgden mij veel mooie dagen, waarop ik graag terugblik. Nu is het zalig in stilte bezig te zijn met het ontwerpen van een compositie, na te denken over de kleuren en de vorm, en te schilderen. Een creatie vergt soms veel inspanning, maar het blijft toch altijd iets wat ikzelf wil. Bij het schilderen kan ik de tijd vergeten, mijn emoties uitdrukken, aan niets anders meer denken en dat gaat het best in mijn abstracte werken.

De brand in Hotel- en Toerismeschool Spermalie  (= 29 januari 1993) heeft op iedereen die met de school begaan is een diepe indruk gemaakt. Ik heb gepoogd die verwoesting vast te leggen in een figuratief olieverfschilderij dat met de steun van het oudercomité opgehangen werd op de plaats van de ramp in het nieuwe zelfbedieningsrestaurant Nova Terra. Daar kunnen de oud-leerlingen met het werk van hun oud-lerares economie, aardrijkskunde, dactylo geconfronteerd worden.

Het plezante is dat nu niets meer moet, maar alles kan. Het is waar dat je minder tijd hebt als je 'op rust gesteld' bent, maar je hebt ook de luxe om tijd te maken voor iets wat je graag doet. Ik verveel mij in geen geval en ik hoop nog vele jaren te kunnen schilderen.

Aan toekomstige gepensioneerden geef ik de raad: zorg voor een hobby! Veel lieve groeten aan mijn oud-leerlingen.

MONIQUE STUBBE-MESTDAGH

H&T NEWS,  JULI 1997

14 MEI 1997: DRIEDUBBELE VERRASSING 

Na een uitgebreid ontbijtbuffet, enkel verzorgd door leerkrachten praktijk en theorie - de leerlingen mochten nu eens aanzitten en zalig nietsdoen - konden ze op tocht:

1e graad naar de Meli, 2e graad naar Bellewaerde, 3e graad naar Mol, het domein Rauwse Meren (5es en 6es) en naar Kempervenne (NL) in Center Parcs. Bij de terugkomst stond er een heerlijke barbecue te wachten.

Ook de leerkrachten waren enthousiast. Theorieleerkrachten verbroederd met praktijkleerkrachten in de keukens. Een hele wereld ging voor hen open! Jokes, solidariteit en gezelligheid 's avonds bij de barbecue. Leerkrachten in de verschillende domeinen speels met de leerlingen mee en mekaar eens plagen.

Ook directeur Daniël Denys had men compleet kunnen verrassen - wat al een hele toer op zich is - met volgend scenario naar aanleiding van zijn 25 jaar directeurschap op datum van 1 mei. Stiekem repeteerden de leerlingen op de bus een liedje op de melodie van 'Busje komt zo', wat vlug in 'Kusje komt zo' was omgetoverd. De verschillende strofen, gecomponeerd door Frank Travers - vertelden per graad iets over DD's 25-jarige loopbaan. Toen de leerlingen per graad aankwamen - vier keer dus - stevenden ze niet onmiddellijk op de barbecue af, maar gingen ze allen in koor op de grond zitten om hun liedje te brengen. Per graad werd door een jongen de champagne aangeboden en door een meisje een ruiker bloemen, met het beloofde kusje! Fles en bloemen werden graadsgewijze aldus aangepast:

1e graad: een klein flesje 'Petite Liquorelle' met een tuiltje vergeet-mij-nietjes en volgende tekst:

25 jaar, voor ons een lange tijd. Proficiat van ons voor zoveel vlijt! We zien u niet zoveel in onze gangen, maar het dan ook om grote belangen. Denk je weleens aan je kleine bietjes? Daarom dit tuiltje 'vergeet-mij-nietjes'.

2e graad: een half grote fles champagne, een ruiker vlijtige liesjes en volgend commentaar:

25 jaar, om dat zilver, dus Proficiat! En wij tweede graad, gaan dan ook prat op ons bistro-culineren met spiesjes, daarom dit tuiltje vlijtige liesjes.

Vijfde- en zesdejaars: een grote fles champagne met een boeket margrieten en volgend commentaar:

Niet te geloven 25 jaar! Hoe krijg je zo iets klaar? Proficiat en nu maar veel genieten van deze parelbloemen: de margrieten, geschonken door uw derde graad, hopelijk uw paradepaard!

Zevendejaars: een magnumfles champagne met een tuil rozen en volgende gedachte:

25 jaar werk, daarvoor zijn geen woorden! Proficiat van uw zevendes met wel eens doornen ... , maar u kunt ons gelukkig nog sterk doen blozen, daarom van uw vriendjes graag die 25 rode rozen. (Zie bovenstaande foto met Dana Van den Berghe, 7 Hoteladministratie)

Als je alles goed bedenkt ... eigenlijk was het een dag van de leerling, een dag van de leerkracht, een dag van de directeur, ja, een dag van Spermalie ... om weer naar uit te zien.

LUC NEELS

H&T NEWS,  JULI 1997

STAGENIEUWS

Met een traan in onze ogen en met in gedachten 'Wat zullen we daar meemaken?' vertrokken we uit het station van Brugge. Tenslotte waren we vijf meisjes die elkaar nog niet goed kenden. In het begin moesten we wat wennen aan elkaar, maar ook aan de omgeving en het werk. Na een week voelden we ons echt al goed thuis in het hotel en het stadje Konstanz aan de Bodensee. We hebben een leuke tijd gehad, kortweg een supertijd: denken we maar aan de onvergetelijke Seenachtfeste, Excalibour en af en toe konden we samen iets drinken met onze collega's. We hebben zelfs een afscheidsfeestje gegeven voor al onze vrienden die we in het hotel hebben leren kennen.

Bij de aanvang van de stage betekende service alleen maar 'polieren', in de keuken fruit snijden en salade 'kuisen'. Naar het einde toe kregen we echt mooi werk: 'Frühstück' voor de service, ikzelf zorgde voor de taarten en het gebak, terwijl Charlotte de slaatjes voor haar rekening nam. Weet je, we hadden pijn in ons hart toen we afscheid moesten nemen. Zelfs van de directeur mochten we net voor onze afreis in het restaurant ontbijten en op de koop toe kregen we een fles wijn cadeau. Zo vertrokken we met pak en zak vanuit het Steigenberger Inselhotel richting Brugge.

Op de foto: boven v.l.n.r. Annelies Morreels, Inge Bouw en Charlotte Desaver. Onder: Nele Lefebvre (links) en Karen Houben.

NELE LEFEBVRE 6THC

LATER PRAKTIJKLEERKRACHT IN SPERMALIE

H&T NEWS, OKTOBER 1997

HIER BEN IK DAN ...

Ik werd geboren in Esen, een mooi dorpje naast Diksmuide. Ik stam uit een landbouwersfamilie: een gezin van tien kinderen, vijf jongens en vijf meisjes. Ik ben de tweede in de rij. Van jongs af aan mocht ik moeder-helper zijn voor mijn broers en zussen. Zo begon mijn roeping om 'moeder' te zijn van velen.

In 1957 stapte ik Spermalie binnen. Na mijn opleiding tot religieuze volgde ik drie jaar hotelopleiding aan de Hotelschool Spermalie. In 1962 studeerde ik af. Op 1 september 1962 werd ik studiemeesteres externaat en internaat, maar eigenlijk deed ik al dienst op het internaat sinds 1959. Van 1962 tot 1991 was mijn kamer (38) op de C-gang. Sinds 1991 logeer ik op de D-gang, kamer 1. Voor de oudste oud-leerlingen wil ik wat verduidelijken: de D-gang bevindt zich waar vroeger de 'chambretten' waren. Nu zijn daar achttien tweepersoonskamers ingericht. Mijn uurtjes slaap breng ik nu door bij de leerlingen van het 3de en 4de beroep hotel. Het zijn stuk voor stuk goeie leerlingen.

Als hoofdverantwoordelijke van het internaat werd ik in 1991 opgevolgd door Gerda Vanlerberghe-Vanloocke. Met hart en ziel heb ik mijn taak uitgevoerd. Daarnaast ben ik ook verantwoordelijk voor de Zustergemeenschap. Tijdens de dag kun je mij in het klooster vinden. Als religieuzen brengen wij elke dag wat tijd door in gebed. Wij nemen dan allen die in Spermalie leven of daar ooit (met hun familie) geweest zijn mee in ons gebed. Ik kan niemand van jullie vergeten. Ik draag ieder van jullie en 'mijn school' in mijn hart.

ZUSTER MARIA (LANSEN)

H&T NEWS, JANUARI 1998

ZIE OOK IN MEMORIAM

DANIEL DENYS, 25 JAAR DIRECTEUR

25 jaar geleden (in 1972) werd ik van mijn werk gehaald door de algemeen overste zuster Denise. Reden: de nieuwe directeur van de Hotelschool zat in de bar. Het was een goed begin. Tussen onze eerste pot en pint kwam aan het licht dat hij een rasechte West-Vlaming was. In Veldegem werd hij geboren met een baksteen in de maag ... en het bleek een grote te zijn.

Door het stijgend aantal leerlingen en leerkrachten was er een schrijnend plaatsgebrek, zodat we na amper zes maanden tot over onze oren in de stenen, de mortel, de betonmolens en bergen ander materiaal zaten. Bijna ieder jaar opnieuw kreeg ik op 30 juni telefoon van meneer Denys in hoogsteigen persoon met de mededeling dat er verbouwingswerken op het programma stonden met als begindatum ... 1 JULI. We kregen dus een paar dagen de tijd  om de school in een bouwwerf te veranderen. Gekleed in een werkoverall was meneer Denys iedere morgen om 7 uur aanwezig. Met de verandering van werkkledij werd de 'meneer' achterwege gelaten en werd het Daniël. Het eerste werk was meteen raak. We zaten tot over onze oren in de str..., wat heel letterlijk opgevat mag worden: verstopte riolen en wc's was het eerste wat op het menu stond dat we samen verorberden. Er werd met man en macht gewerkt. Ook Daniël droeg zijn steentje bij: hij kroop zelf in de beerputten om alles toch maar tegen 1 september klaar te krijgen. Toen de funderingen van Spermalie eenmaal vernieuwd waren, kon het jaar erop een nieuwe fase starten. Dit ging gepaard met hopen papierwerk. Op zekere dag werd ik op zijn bureau geroepen, waar op het eerste gezicht niemand te vinden was. Hij zat verscholen achter bergen dossiers en plannen. Hetzelfde scenario herhaalde zich elk jaar opnieuw. Zo werden de restaurants, de bar, de sanitaire plaatsen en nog vele andere ruimtes in een nieuw kleedje gestoken.

DE KREKEL met de goedwerkende haard, wat betreft rookontwikkeling althans, was een doorn in het oog van Daniël. Na veel over en weer gepraat was het einde van 'de Krekel' in zicht. Deze vernieuwing liep niet van een leien dakje. Het was een ferme betonconstructie die afgebroken moest worden. Op zich vormde dat niet echt een groot probleem, wel het feit dat we geen lawaai mochten maken. Maar het loonde de moeite: iets nieuws en beters kwam in de plaats.

Nadat de grootste verbouwingswerken in de hotelschool achter de rug waren, moesten de ruïnes van de hofstedes eraan geloven. Als eerste kwam HOEVE CORTVRIENDT aan de beurt. Een miserabele stal veranderde door Daniëls inspanningen in een luxueuze eetgelegenheid. Het 'paardenhospitaal': de paarden in de stallen dienden plaats te maken voor het toenemend aantal leerlingen dat in nieuwe klassen onderricht kreeg. Niet alleen verbouwingswerken spookten door Daniëls hoofd. Zijn droom de school te verrijken met een hotel werd verwezenlijkt met de bouw van STUVENBERGHE (zie foto hierboven, meiboomplanting, red.) .

Het laatste in de rij was HEMELRIJK, met de restauratie en renovatie van dit hoevetje waren de werken in Spermalie op een hoogtepunt gekomen. Alles was piekfijn in orde. Het mocht gezien worden!!! Maar het noodlot sloeg toe. Op 29 januari verwoestte een kolossale brand de keukens en restaurants. Maar ook deze keer bleef Daniël niet bij de pakken zitten. Hij sloeg meteen aan het werk met in het achterhoofd dat de klus tegen 1 september geklaard moest zijn.

Maar zijn hoofd stond niet naar werken alleen. Denk maar eens aan de prachtige banketten in het Casino van Knokke en vergeet evenmin de banketten die hier in Spermalie plaatshadden. Terugblikkend op deze 25 jaar kunnen we niets anders dan Meneer Denys een dikke proficiat te wensen voor al de prachtige zaken die hij verwezenlijkt heeft. Van mijn kant zeg ik: doe zo voort!

ANDRE LELIAERT (AANNEMER,  † 5 SEPTEMBER 2021)

H&T NEWS, JANUARI 1998

HET ZEER DRUKKE LEVEN VAN ONZE EREVOORZITTER GRIET SCHERPEREEL

Wat is er geworden van Griet Scherpereel, van 1974 tot 1978 voorzitter van onze oud-leerlingenvereniging?

KORTE TERUGBLIK OP HET VERLEDEN

Kort nadat Griet (prom. '70) de school verlaten had, nam ze haar pelgrimsstok en ging ze werken in de beste restaurants van Frankrijk en België (Hôtel de la Vallée in Lorcé, Restaurant Aquilon in Koksijde, restaurant Pierre Romeyer in Hoeilaart enz.). Van 1974 tot 1978 was ze lerares keuken en patisserie in Spermalie.

EEN MOOIE REIS

In 1975, toen Griet net haar 23 lentes gevierd had, ging ze naar Zürich om deel te nemen aan een internationaal congres voor oud-leerlingen van hotelscholen. Daar leerde ze een jongen kennen, Fernand Laschet, die net klaar was met de hotelopleiding in Spa. Fernand, sympathiek en joviaal, werd verliefd op Griet, maar Griet wilde wachten en zette Fernand op een zijspoor. Vier jaar gingen voorbij. Op een mooie dag belde Fernand, die toen een hotel leidde in het kuuroord, haar op en kon haar overtuigen om op bezoek te komen naar Spa! Hetzelfde jaar (1978) traden ze in het huwelijk.

EIGEN RESTAURANT

Op een mooie lentedag, toen ze met de auto door de mooie lanen van Heusy reed, ontdekte ze een prachtig herenhuis. Het was liefde op het eerste gezicht. Ze besloot het huis te kopen en er haar eigen restaurant te creëren onder de naam La Toque d'Or. Griet en Fernand kregen drie kinderen: Ann, Micheline en Carl. 

Foto: in het gezelschap van Daniël Denys herkennen we onder meer Julien Declerck, Jef Cosyn, Luc Vannieuwenhuyse, Griet Vanhee (mevrouw Portier), Cecile Verdonck (mevrouw Dugardeyn), Renée Vileyn en Griet Scherpereel (uiterst rechts, voormalig bestuurslid en voorzitter van de oud-leerlingenvereniging).

H&T NEWS, APRIL 1998

HERDENKINGSDIENST N.A.V. HET OVERLIJDEN VAN MARIE-CHRISTINE KINDTS (STUDIEMEESTERES)

° 11 FEBRUARI 1960 - † 30 JUNI 1999

In het bijzijn van Marie-Christines familie, van talrijke leerkrachten en leerlingen werd op maandag 4 oktober in onze schoolkapel een indrukwekkende in memoriam-gebedsdienst gehouden. De dienst werd gedragen en voorgegaan door het team van studiemeesters dat erop stond om hun collega niet alleen te gedenken, maar ook gelovig te gedenken.

De dienst begon  met een hommage vanwege directeur Filiep Defraye. Daarna werd gezamenlijk het geloof beleden dat Marie-Christines leven niet tevergeefs kon zijn geweest en een bestendigheid heeft, de dood voorbij. Met lichtsymbolen werden haar talenten belicht en werd er getuigenis gebracht van haar zijn als een mens, met zin voor geborgenheid, optimisme, collegialiteit en open geest, voor afwerking en schoonheid die het banale overstijgt. Plechtig werd dan de Bijbel aangebracht en het Bijbelwoord op haar leven gelegd, om ten slotte biddend afscheid van haar te nemen. De vele rozenblaadjes die de leerlingen bij het buitengaan aan haar foto kwamen leggen, konden getuigen van de stille genegenheid die voor haar gegroeid was in de tijd dat ze in Spermalie ten dienste stond. Moge de Heer dit leven nu eeuwig bestendigen en de goedheid die in haar was vereeuwigen. Marie-Christine Kindts was de echtgenote van de heer Bart Demeyere. Ze schonk het leven aan hun zoontje Thomas Demeyere op 22 juni 1999 en overleed op 30 juni 1999.

LUC NEELS

H&T NEWS, OKTOBER 1999

PAOLA TE GAST IN HOTEL- EN TOERISMESCHOOL SPERMALIE

Als wij directeur Daniël Denys van Hotel- en Toerismeschool Spermalie mogen geloven, zal er voortaan vacuüm gekookt worden op het koninklijk paleis in Laken. Koningin Paola raakte dinsdag tijdens haar Brugse bezoek zo onder de indruk van de kookkunst van leraar André Dehem, dat zij Daniël Denys vroeg om de koninklijke keuken te moderniseren.

La dolce Paola bracht deze week een werkbezoek aan de Brugse hotelschool. Was het om de laatste regelingen te treffen voor het huwelijksbanket van haar oudste zoon en troonopvolger Filip met zijn Mathilde? Feit is dat 150 laatstejaarsleerlingen van Spermalie op 4 december de bediening zullen mogen verzorgen tijdens de huwelijksreceptie in het paleis in Laken en in de koninklijke serres. Voor dit feestje worden 2200 genodigden verwacht. De Spermalieleerlingen zullen 11.000 hapjes moeten bereiden.

IN HET ITALIAANS VERWELKOMD

Voor het koninklijke bezoek toverden de leerlingen van de Brugse hotelschool alvast een van de gastenkamers om tot een koninklijke suite met whirlpool. Koningin Paola werd in het Italiaans verwelkomd door de jonge leerling Michael Pilozzi, een zoon van Italiaanse migranten. Koningin Paola kreeg volgend voortreffelijk menu geserveerd: als voorgerecht griet met boschampignons en puree van waterkers, voorzien van een romig sausje met champagne, als hoofdschotel gevulde kalfslende met charlotteaardappel, versierd met een fantasie van tuingroenten. Het dessert was een geheimzinnige herfstmijmering. En de wijnkeuze ? Een heerlijke Puligny-Montrachet (1994) en Château Mouton Rothschild (1971).

La dolce Paola in het gezelschap van directeur Daniël Denys van de Brugse Hotel- en Toerismeschool Spermalie : een werkbezoek ter voorbereiding van het huwelijk van Filip en Mathilde ? 

STEFAN VANKERKHOVEN

KRANT VAN WEST-VLAANDEREN, 29 OKTOBER 1999

AFSCHEID VAN JEF COSYN

De naam Jef Cosyn roept levendige herinneringen op aan de tijd waarin hij als briljant praktijkleerkracht lesgaf. Alle oud-collega's en oud-leerlingen denken met een glimlach aan hem terug. Van januari 1968 tot eind 1980 werkte hij in de Hotelschool Spermalie, een job die hem heel na aan het hart lag.

Samen met zijn vrouw Lut (Van den Berghe, oud-leerlinge) was hij ook uitbater van het Hotel de Soleil in Duinbergen.

Vanaf 1981 werd Jef kernjurylid bij de jaarlijkse kwalificatieproeven. Hij was steeds graag en stipt aanwezig. 

De hotelschool is Jef uiterst dankbaar voor alles wat hij betekend heeft voor de school en haar leerlingen.

H&T NEWS, SEPTEMBER/OKTOBER 2001

STAGE IN DE PROVENCE

Maandagmorgen, met een goed gevoel op de trein naar Brussel, om dan de tgv naar Avignon te nemen. Een rit van maar liefst vijf uur!

In zo'n hitte, pfff...! En wij maar improviseren hoe het hotel er zou uitzien. Veel informatie hadden we niet gekregen: we wisten alleen dat het hotel 'Du Côte des Olivades' heette en in de Provence lag. En maar denken ...!

In Avignon stonden de mensen van het hotel ons al op te wachten. We waren met zijn vieren: Thomas, Wouter, Willem en ikzelf.

We werden naar het hotel gebracht: we werden goed ontvangen en  kregen meteen een volledige rondleiding. Daarna konden we rustig uitpakken en van de Provençaalse zon genieten.

Na al dat relaxen moest er uiteraard ook gewerkt worden. Daar kwamen we tenslotte voor. We hadden geluk, want die avond moesten we nog niet aan de slag. We kregen een algemene briefing van wat we zouden moeten doen.

Na een paar dagen hadden we al heel wat routine in het werk opgedaan. We wisten snel hoe het er toeging. Hoewel we vrij veel moesten werken, heb ik me echt kostelijk geamuseerd. Al bij al vond ik het buitengewoon tof. Bovendien kregen we het bezoek van de heren Meyns en Stasse, die natuurlijk bijzonder tevreden waren. Stoef, stoef ...

Omdat het zo tof was, willen wij in augustus teruggaan om er te werken. Ik heb al een fax gestuurd.

BART BUDDAERT

H&T NEWS, SEPTEMBER/DECEMBER 2003

ZIE OOK BESTUUR

STAGE IN PANIER D'OR (KNOKKE)

Zomerstage 2003 - vijfdejaars

Toen de heer Meyns (het moet ergens in maart geweest zijn) ons kwam vertellen waar onze stageplaatsen waren, hield iedereen zowat zijn adem in. Het was bang afwachten, want stel je voor dat je naar een land gestuurd wordt waarvan je de taal niet goed beheerst!? Maar gelukkig kon iedereen opgelucht ademhalen. De stageplaatsen waren zorgvuldig gekozen en iedereen leek zowat opgewekt.

Mijn stageplaats was 'Panier d'Or' in Knokke. Op zondag 22 juni vertrok ik met pak en zak naar Knokke, want tenslotte zou ik daar toch zes weken verblijven. De ontvangst verliep heel hartelijk. Ann, de bazin, ontving me met open armen en begeleidde me meteen naar hun prachtige villa in Het Zoute waar ik anderhalve maand mocht logeren. Nadat ik me wat had geïnstalleerd, vertrok ik nog naar het centrum om iets te gaan drinken. Daarna, zoals het een goede student betaamt, recht naar mijn bedje toe, zodat ik maandagmorgen op tijd kon opstaan voor mijn job.

Om 10 uur stipt begon ik dan aan mijn stage. Mijn opdracht: koude voorgerechten bereiden in de keuken. In het begin was ik wat onwennig, maar na verloop van tijd verliep alles vrij vlot en beleefde ik zes mooie weken.

Velen vragen me of het werk in de horeca nu echt zo zwaar is. Vanuit deze ervaring kan ik dat bevestigen: je moet het beroep met hart en ziel doen, maar de dank die je van je cliënteel krijgt, doet al het zweet verdwijnen!

Mijn stage duurde tot zondag 3 augustus. Het afscheid was emotioneel, maar gelukkig ligt Knokke voor mij niet zo ver en kan ik af en toe nog eens binnenspringen. Ik word er altijd vriendelijk ontvangen.

ANTHONY AUDENAERD

H&T NEWS, SEPTEMBER/DECEMBER 2003

PROCLAMATIE 6 BEROEP A (2003)

In haar proclamatiespeech pakte klassenleraar Els Decruy uit met een artistiek hoogstandje. Samen met Greet Dejonckheere en Dennis Verhaeghe typeerde ze alle leerlingen aan de hand van een karikatuur, getekend door Nesten.

Het gaat over de volgende leerlingen: Ellen Claeyé, Liesbeth De Bruycker, Anneleen De Jaeger, Greet Dejonckheere, Pieter Demarest, Robin De Vos,  Stephanie Dick, Delphine Gryp, Vicky Kesteman, Stefanie Lafaut, Anneleen Marga-De Keyzer, Virginie Nollens, Debbie Noreilde, Miranda Pattyn, Vicky Peeters, Pieterjan Van Damme, Matthias Vanhullebusch, Dennis Verhaeghe en Jerôme Wauters.

H&T NEWS, SEPTEMBER/DECEMBER 2003

DE TIJD VAN TOEN ... 1954 - 1957 - 2004

Eerste reünie van de laatst afgestudeerden van het Pensionaat Spermalie 

Bij toevallige ontmoetingen gedurende de voorbije veertig jaar werd weleens gesuggereerd om voor de negen laatst afgestudeerden van 'het pensionaat' een gezellige reünie te organiseren. Maar tussen woord en daad ...

Uiteindelijk heeft Griet Vanhee, die al ononderbroken een halve eeuw lang het wel en wee van Spermalie gedeeld heeft, in september jongstleden (= 2004) het initiatief genomen om deze bijeenkomst dan ook te organiseren.

Griet: hartelijk dank daarvoor! In de 'kostschool' was je een punctuele, leuke leerlinge. In de hotelschool moet je door je langdurige en zeer deskundige inzet een te koesteren monument geworden zijn. Spermalie moet bovendien een uitzonderlijke goede leef- en werksfeer hebben om u 50 jaar lang te blijven boeien.

Om op deze reünie terug te komen: na wat telefoonperikelen en gepuzzel voor een gepaste datum charmeerde Griets uitnodiging iedereen: die stelde rondleidingen en een gastronomische maaltijd in het vooruitzicht.

Dinsdag 7 september 2004 was dan de langverwachte reüniedag. Tussen de acht ex-klasgenoten anno 1957 (één klasgenote is jammer genoeg in 1990 overleden) en de twee ex-leerkrachten (Zr Anne-Marie en Zr. Denise) klikte het meteen. Het overhandigen van een bloemstuk aan de 'gouden Margriet', het maken van een paar nieuwe klasfoto's en de interessante rondleiding in de gerenoveerde kostschool zorgden meteen voor de goede sfeer en de nodige animo.

Zoals gepland konden de feestelingen vanaf 12.30 u. van een heerlijke feestmaaltijd genieten. Directeur Defraye, dank je wel voor de attentie om onze reünie te mogen realiseren in de hotelschool en in Hoeve Cortvriendt. Hopelijk is dit nog voor herhaling vatbaar? De hemelse wijnen (sprankelende en andere), het gemoedelijke gebabbel, het smaakpapillen strelende eten en het doorsnuffelen van oude prentbriefkaarten en foto's dompelden iedereen in een nostalgisch sfeertje

Na de koffie volgde nog een laatste rondleiding door de indrukwekkende hotelschool. Dat Spermalie leeft, toekomstgericht denkt en een uniek project in de Brugse binnenstad gerealiseerd heeft, hebben we met grote bewondering kunnen vaststellen. Hopelijk zullen wij, de klasgenoten van 1954-1957 van de kostschool, samen met Zr. Anne-Marie en Zr. Denise, nog dikwijls in de gezellige, lekkere sfeer van Spermalie kunnen samenkomen!

V.l.n.r. onder: Yvette Huyghebaert, Anne-Marie Ameloot, Zuster Denise, Marleen Bostoen, Christine Morelle. Boven: Griet Vanhee, Gilberte Clemmens, Zuster Anne-Marie, Marie-Jeanne Stassen, Dina Bossier.

GILBERTE CLEMMENS, KLASGENOTE PENSIONAAT VAN GRIET PORTIER-VANHEE

H&T NEWS, JANUARI/APRIL 2005

LUC NEELS MET PENSIOEN

Op 31 januari namen we afscheid van Luc Neels die na een lange carrière in Spermalie van een welverdiende rust ging genieten. We zwaaiden hem al officieel uit op het personeelsfeest in januari, maar zijn laatste werkdag moest toch iets speciaals worden. Samen met zijn opvolger, Gert Maene, bezocht hij alle klassen. Luc nam afscheid en gaf de leerlingen voor de laatste keer wat levenswijsheid mee. Hij stelde meteen ook zijn opvolger voor, die vanaf 1 februari in zijn voetsporen trad. Elke klas had voor een passend cadeau gezorgd.

Om 17 uur was er een sfeervolle afscheidsreceptie in de lobby. Marleen Verhelst speechte in naam van de leerlingen. Het werd een verhaal vol anekdotes uit de voorbije jaren in de haar bekende pittige stijl. De studiemeesters namen al zingend afscheid. In verschillende strofes bezongen ze het leven van Luc Neels op Spermalie. Toen was het tijd voor geschenken, een drankje, een hapje en veel hartelijke afscheidswoorden. Luc en zijn echtgenote Bernadette houden aan deze avond leuke herinneringen over. Ze stuurden de leerlingen en het personeel een heel mooie bedankingsbrief. We weten dat ze van hun vrije tijd genieten. We gunnen het hen van harte en wensen hen nog veel gelukkige, onbezorgde jaren!

SONJA SAELAERT

H&T NEWS, MEI/AUGUSTUS 2005

PROMOTIE 1972 VIERT JUBILEUM MET REÜNIE

De weergoden bleken ons gunstig gezind, want zondag 7 oktober was een prachtige warme dag, waarschijnlijk de laatste mooie dag van het jaar. Rond 11.30 uur kwamen de klasgenoten mondjesmaat binnen in de feestzaal Sint-Arnoldus (Sint-Eloois-Winkel) bij de ook jubilerende oud-leerlinge Rita Cloet. We telden 11 oud-studentes: ongeveer de helft van 6BH (Beroep Hotel) in 1972, wat in deze crisistijd toch een succes is. Enkelen waren verontschuldigd, anderen lieten niets weten en hadden zeker ongelijk! ‘Never mind Spermalie’ leefde als weleer: grappen, grollen, maar ook serieuze dingen werden besproken. We stonden ook even stil bij de overleden klasgenoten, echtgenoten, familieleden en … Na lang aperitieven mochten we genieten van een warm en koud buffet met heerlijke wijntjes. De meisjes deden hun best – ook bij het dessertbuffet, want calorieën telden die dag niet. Na een verkwikkende koffie was het tijd om in ‘de hof’ de freelancefotografen los te laten, met prachtige beelden tot gevolg. Tussen pot en pint en water – voor de bobs – werd er nog meer verteld!

In de groep werd overeengekomen om deze feestjes frequenter te organiseren: omdat het zo leutig was en omdat we elkaar niet kunnen missen. Alle leraren van weleer passeerden de revue, de ene meer dan de andere, maar steeds met respect en een knipoogje naar de toffe en verrassende anekdotes die we toentertijd beleefden. Spermalie was de rode draad door het verhaal. We waren er geweest, we hadden de stiel geleerd en dragen Spermalie nog altijd in het hart.

Na vele afscheidskussen, groeten, wensen en toekomstplannen sloten we deze hartelijke bijeenkomst af.

Op de foto van links naar rechts: (zittend) Viviane Strobbe, Gonnie Van Staeyen, Renée Martheleur; (staand) Nadine Lamont, Christiane Coppens, Jaqueline Tavernier, Rita Stas, Agnes Bruneel, Rosemie Deforce, Rita Cools (6TH) en Rita Cloet.

DE ORGANISATOREN: VIVIANE STROBBE EN RENEE MARTHELEUR

H&T NEWS, FEBRUARI 2013

HOTELSCHOOL SPERMALIE VIERT 65STE VERJAARDAG MET KONINKLIJKE GAST

Hotel- en Toerismeschool Spermalie in Brugge heeft vandaag (= 17 oktober 2017) koningin Mathilde ontvangen. Ze kwam op bezoek voor de 65ste verjaardag van de school.

Het is niet toevallig dat koningin Mathilde een bezoekje bracht aan Spermalie. Heel wat oud-leerlingen vervullen of vervulden ooit een job op het paleis, maar de school staat ook vaak in voor recepties en staatsbanketten die op het paleis worden georganiseerd. Zo verzorgde Spermalie het huwelijksbanket van het toenmalige prinsenpaar Filip en Mathilde. Afgelopen zomer verzorgde de school al hun 70ste opdracht voor het paleis.

Na koningin Fabiola in 1984 en koningin Paola in 1999 bracht nu ook koningin Mathilde een bezoekje aan de school in Brugge. Van bij het begin bleek al dat ze haar tijd wou nemen. Na het uitstappen uit de wagen, klokslag half elf, ging ze meteen mensen begroeten. Daarna volgde een korte voorstelling door de directeur van Spermalie, Filiep Defraye, alvorens de koningin een kijkje ging nemen bij de leerlingen. Ze nam een kijkje in de moes- en kruidentuin, tuurde even mee in de potten en de pannen in de keuken en bezocht de hotelkamers. Daarna volgde nog een lunch. Rond 13 uur werd het bezoek afgerond.

HET NIEUWSBLAD, 17 OKTOBER 2017